Antlaşma Teolojisi Hakkında Bilmeniz Gereken 5 Şey

Bazı konular Reform kiliselerinde o kadar sık işlenir ki, temel bilgileri unutmak kolay olabilir. Bu konulardan biri de antlaşma teolojisidir. Şimdi Hristiyanların antlaşma teolojisi hakkında bilmesi gereken beş şeye bakalım.

1. Antlaşma teolojisi, Tanrı’yla olan ilişkimizle ilgilidir.

Antlaşma resmî bir ilişkidir. Evlilik bu tür bir ilişkinin en iyi örneğidir (Mal. 2:14). Evlilik, iki insanın sahip olabileceği en samimi bağdır. Bu son derece kişisel ve sevgi dolu birliktelik aynı zamanda yasal bir düzenlemedir. Antlaşmalar da benzer şekilde işler.

Antlaşma teolojisi, Tanrı’nın bizimle nasıl ilişki kurduğunu daha iyi anlamamıza yardımcı olur. Rab, O’nunla olan ilişkimizin nasıl olduğu konusunda net olmasaydı, O’nunla yürümek çok zor olurdu. Tanrı’nın bizim hakkımızda ne hissettiği, bizi kabul edip etmediği, bizi nasıl kabul ettiği ve O’nun peşinden gitmenin en iyi yolları gibi konularda tahmin yürütmek zorunda kalsaydık, O’nun yanındaki konumumuzdan çoğunlukla emin olamazdık.

Antlaşma teolojisi, Tanrı’nın kendisiyle olan ilişkimizin nasıl olması gerektiğini açıkça belirttiğini onaylar. Kutsal Yazılar, Tanrı’yla nasıl doğru bir ilişkiye sahip olabileceğimizin yazılı ve açık bir vahyidir. Antlaşma, resmî bir ilişki olduğu için, Tanrı bu sabit bağla bize taahhütte bulunurken, O’nunla olan ilişkimiz hakkında bize kesinlik verir.

2. Antlaşma teolojisi, işler ve lütuf arasındaki ilişkiyi anlamamıza yardımcı olur.

Efesliler 2:8-9 ayetleri Reform Protestanlarının kurtuluşu nasıl anladıklarının önemli bir yönünü ortaya koymaktadır: “İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı’nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir.” Bazen, sadece lütufla kurtuluşun bu karşılıksız verilişinin 10. ayetteki noktayla nasıl bir ilişkisi olduğunu açıklamakta zorlanırız: “Çünkü biz Tanrı’nın yapıtıyız, O’nun önceden hazırladığı iyi işleri yapmak üzere Mesih İsa’da yaratıldık” (Ef. 2:10). Lütfun getirdiği özgürlük ile iyi yaşama sorumluluğumuzu nasıl bir arada tutabiliriz?

Geleneksel Reform anlayışında, antlaşma teolojisi, işler antlaşması ile lütuf antlaşması arasında ayrım yapar. Tanrı, düşüşten önce Adem’le işler antlaşması yapmıştı ve bu antlaşma kusursuz itaat koşuluna sahipti. İkinci Adem olan İsa Mesih’in getirdiği lütuf antlaşmasında, Tanrı bizi yalnızca Mesih’in kefaret işine iman ederek halkı olarak kabul eder. Bu iki antlaşma, işlerin ve lütfun, kurtuluşu ve Tanrı’nın huzurunda doğru duruşu güvence altına almak için iki farklı ve karşıt yol olduğunu açıklığa kavuşturur.

O hâlde, antlaşma teolojisi, lütuf ve işler arasında ilişki kurmamıza yardımcı olur çünkü gerçek imanlıların yaşamlarında iyi işler üretilecek olsa bile, işlerimiz Tanrı’yla ilişkimizin temeli olamaz. İşlerimiz Tanrı’nın kurtuluş için imanlılarla yaptığı antlaşmanın koşulu olmadığından, Tanrı’nın önünde doğru olmamızın nedeni olamazlar.

3. Antlaşma teolojisi, Kutsal Yazılar’ın tümünde Mesih’i görmemize yardımcı olur.

Koloseliler 2:17, İsrail’in dinî yaşamının birçok özelliği için “bunlar gelecek şeylerin gölgesidir, aslı ise Mesih’tedir” der. Eski Antlaşma dönemi, Tanrı’nın halkına birçok tören dayatmış olsa da, bu uygulamalar onlara Yaratılış 3:15’te vaat edilen Kişi’yi, iman etmeleri gereken gelecek Kurtarıcı’yı öğretmiştir. Mesih’e iman, düşüşten bu yana tek kurtuluş yolu olduğu için, antlaşma teolojisi bize Mesih’in Kutsal Yazılar’da Tanrı’nın bizimle olan tüm ilişkilerinin özü olduğunu hatırlatır.

4. Antlaşma teolojisi, kilisenin önemini görmemize yardımcı olur.

Matta 28:19-20’deki Yüce Görev’de (Son Buyruk’ta) İsa kiliseye şu talimatı vermiştir: “Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla vaftiz edin; size buyurduğum her şeye uymayı onlara öğretin.” Sakramentleri icra etme ve Tanrı Sözü’nü öğretme şeklindeki bu harici törenler, Tanrı’nın halkı olarak görevimizi ilerletme araçlarıdır.

Antlaşma teolojisi, bize sadece Mesih’in tüm Kutsal Yazılar’ın özü olduğunu değil, aynı zamanda O’nun kilisesine verdiği olağan lütuf araçları aracılığıyla üzerimizdeki ruhsal işini yapmak için halkına geldiğini de hatırlatır. Westminster Kısa Kateşizmi Soru 88, bize kilisenin lütuf araçlarının Söz, sakramentler ve dua olduğunu hatırlatır. Mesih’i antlaşmanın özü olarak imanlılara ileten bu dışsal araçlar genellikle antlaşmanın “dışsal uygulaması” olarak adlandırılmıştır. Kilise, Hristiyan yaşamının gerekli bir parçasıdır çünkü Mesih’le buluştuğumuz bu dışsal uygulamaya bu şekilde katılırız.

5. Antlaşma teolojisi, kutsallığın peşinden giderken daha derin bir güvenceye sahip olmamıza yardımcı olur.

Efesliler 1:13-14 ayetleri, Ruh’un Mesih’teki imanlılarda ikamet etmesinin sonsuz yaşamımızın güvencesi olduğunu açıklar:

Gerçeğin bildirisini, kurtuluşunuzun Müjdesi’ni duyup O’na iman ettiğinizde, siz de vaat edilen Kutsal Ruh’la O’nda [Mesih’te] mühürlendiniz. Ruh, Tanrı’nın yüceliğinin övülmesi için Tanrı’ya ait olanların kurtuluşuna dek mirasımızın güvencesidir.

Mesih’le birlikte yürürken bizi kutsallıkta ilerletecek bu ilahi Yardımcımız vardır.

Antlaşma teolojisi, bize Ruh’la güçlendirilmiş kutsallığımızın Mesih’in bizim için kazandığı bir armağan olduğunu hatırlatır. Mesih, bizim adımıza kusursuz itaatin her koşulunu yerine getirmiştir. O’nu sadakatle izleyebilmemiz için bizi Ruhu’yla donatır. Ruh’un bu armağanı, zaten Mesih’e ait olduğumuzun ve sonsuzlukta O’nunla birlikte yaşam güvencesine sahip olduğumuzun kanıtıdır.

Bu makale Bilmeniz Gereken 5 Şey serisinin bir parçasıdır. Orijinal olarak Ligonier Hizmetleri blogunda yayınlanmıştır.

açar ve ikizlerin doğumuyla sonuçlanır. Bu doğumda, Perez’in Zerah’ın önüne geçmesiyle primogeniture (en büyük oğlun miras hakkı) ilkesi bir kez daha tersine döner. Daha sonra Yakup Yahuda’yı kutsayacak ve krallığın onun soyundan gelenlerle ilişkilendirileceğini söyleyecektir (Yar. 49:8-12). Bu kutsama yüzyıllar sonra Samuel’in zamanında görülmektedir (bkz. Mez. 78:67-72).