Evlilik Hakkında Bilmeniz Gereken 5 Şey

Evlilik hakkında bu kadar çok şey söylenirken, temel unsurları hatırlamak önemlidir. İster evli ister bekâr olun, evlilik hakkında bilmeniz gereken beş şey 4N 1K ile özetlenmiştir: kim, ne, ne zaman, nerede ve neden.

1. Kiminle? Evlilik Tanrı tarafından bir erkek ve bir kadın için, eşit boyunduruk altında tasarlanmıştır (Yar. 2:24; Mat. 19:4-5).

Evliliği Tanrı yarattı. Eğer Tanrı’nın evliliği kutsamasını bekliyorsak, O’nun evlilikle ilgili kurallarına kulak vermemiz bilgece olacaktır. Hristiyanlar için en önemlisi, bunun aynı imanı paylaşmak anlamına gelmesidir (2.Ko. 6:14). Bazen bir Hristiyan, Hristiyan olmayan biriyle evli olur çünkü insanlar değişir. Ya eşlerden biri iman eder ya da diğer eş zaten hiçbir zaman gerçek bir imana sahip olmadığını kanıtlar. Tanrı bu tür karışık inançlı evliliklere izin verse ve hatta bu tür evlilikler aracılığıyla çalışsa da, böyle bir evliliğe kendi seçimimizle girmememizi buyurur. Bir Hristiyan’ın, Hristiyan olmayan biriyle evlenmeyi seçmesi, Mesih’e doğru yürümek yerine O’ndan uzaklaşması ve Ruh’a ayak uydurmak yerine O’ndan uzaklaşması anlamına gelir (Gal. 5:16-19).

2. Ne: Evlilik, karı koca arasında ömür boyu süren bir birlikteliktir ve Mesih ile kilise arasındaki ilişkiyi resmeder.

Evlilik, iki kişinin yeni bir aile kurmak üzere kendi ailelerinden ayrılmasını gerektirir. Hristiyan evliliği, Mesih ile O’nun gelini olan kilise arasındaki ilişkinin bir resmidir (Ef. 5:32; 2.Ko. 11:2). Bu nedenle, kocalara, Mesih’in kilisenin başı olarak rolünü örnek alan buyruklar verilir. Kocalar fedakârca önderlik etmeye, hatta Mesih’in kilise için yaptığı gibi eşleri için hayatlarını feda etmeye çağrılırlar (Ef. 5:25). Benzer şekilde, kadınlara da Mesih’in bedeni olarak kilisenin rolüne uygun buyruklar verilir. Kadınlar, kilisenin Mesih’e bağımlı olduğu (tabi olduğu) gibi kocalarına bağımlı olmaya (tabi olmaya) çağrılırlar (Ef. 5:24). Her iki rol de eşit derecede önemlidir. Çiftlerin, evlilikleri aracılığıyla Mesih ve kilise arasındaki ilişkiyi ortaya koymaları ne büyük bir onur ve sorumluluktur.

3. Ne zaman: Evlilik bir ömür boyu sürer, ama sonsuza dek sürmez (Mat. 22:30).

Birçok yeminde söylenen “İyi günde, kötü günde, zenginlikte, fakirlikte, hastalıkta ve sağlıkta, bir ömür boyu” sözlerinin gösterdiği üzere, evlilik burada ve şimdi gerçekliği içindir. Bu sadece sevildiğimizi hissettiğimiz ya da sevmek istediğimiz zamanlar için değil, hayatımız boyunca böyledir. Tanrı boşanmayı belirli durumlar için bir seçenek olarak sunsa da, istenmeyen, beklenmedik veya adil olmayan her duruma bir yanıt olarak boşanmanın peşinden gidilmemelidir. Çiftler evliliklerinde karşılaşacakları zorlukları öngörerek, Tanrı’nın bu tür duaları yanıtlamaktan hoşnut olduğunu bilerek (1.Yu. 5:14-15), birbirlerine duydukları sevgiyi yenilemesi, artırması ve hatta çoğaltması için Tanrı’ya dua ederler (Mat. 7:7).

Çiftlerin bu tür dualara ihtiyaç duymalarının bir nedeni de hâlâ günahkâr olmamızdır, ancak bu, umudumuzu kaybetmemiz için bir neden değildir. Ruh, Mesih tarafından ortaya konan modeli izleyerek birbirimizi fedakârca sevmemizi sağlar. Günahın varlığı evliliğe engel değildir, sadece evliliğin kurulmasına engeldir. Tanrı, lütfuyla çiftleri birbirlerine sevgiyle davranmaya (sabretmeye) çağırır (Ef. 4:2). Bilge çiftler, mükemmel olmayan bir evlilikten en iyi şekilde yararlanmalarına yardım etmesi için Tanrı’ya güvenir ve Tanrı’nın bu evlilikteki birçok bereketini fark edip şükrederler (1.Se. 5:18).

Bu hayatta evli ya da bekâr olsun, tüm imanlılar Kuzu’nun düğün şöleninden, Mesih ve kilise arasında cennette sonsuza dek sürecek olan tek kalıcı ve mükemmel evlilikten kesinlikle ve tam olarak zevk alacaklardır (Vah. 19:6-9).

4. Nerede: Evlilik yeni bir aile ve yeni bir yuva kurar.

King James Versiyonu’nun şiirsel bir şekilde ifade ettiği gibi, Tanrı karı kocayı “ayrılmaya ve yapışmaya” çağırır (Yar. 2:24). Kişinin birincil sadakatini ebeveynlerinden eşine kaydırması zor olabilir. Bir çift ile ebeveynleri arasında biraz fiziksel mesafe olması bu sürece yardımcı olabilir. Tanrı evli çiftleri anne babalarını onurlandırmaya devam etmeye çağırır ama onlara itaat etmeleri gerekmez (Çık. 20:12; Ef. 6:2-3). Çiftler aradaki farkı ayırt etmelidir. Ebeveynlerin tavsiyelerini dinleyebilir, hatta bilgeliklerini memnuniyetle karşılayabilirler, ancak çiftler bağımsız bir aile olarak kendi kararlarını özgürce vermelidirler, çünkü Tanrı onları böyle görmektedir (Yar. 2:24).

5. Neden? Tanrı evlilik için dört amaç belirler. Evli çiftler, Tanrı fırsat verdikçe dördünü de yerine getirmeye çalışarak Tanrı’yı onurlandırırlar.

1. Çocuk yetiştirmek. Bazı evli çiftlerin çocuk sahibi olması ilahi takdirle engellenmiş olsa da, Kutsal Yazılar çocukları aranması gereken bir bereket olarak görür (Mez. 127:3-5; Mal. 2:15) ve anne babalar çocuklarını Rab’bin terbiyesi ve eğitimiyle yetiştirmelidir (Ef. 6:4).
2. Cinsel tatmin. Tanrı evlilik dışı cinsel ilişkiye izin vermez (1.Ko. 7:2). Evlilik içinde, Tanrı’nın diğer iyi armağanları gibi cinsel ilişkiden zevk alınmalıdır.
3. Dünyayı ve kiliseyi kutsamak. Çoğu zaman bir çift, birlikte daha güçlüdür. İki kişi bir kişiden daha iyi hizmet edebilir (Vai. 4:9-12, Mat. 20:28).
4. Yoldaşlık. Yaratılışta, Tanrı her şeyi yarattığında, bunun iyi olduğunu ilan etti (Yar. 1:31). Aynı şey evlilik için de söylenebilir. Tanrı’nın iyi olmadığını söylediği tek şey insanın yalnız kalmasıydı (Yar. 2:18).

Unutulmaması gereken tek bir nokta varsa o da şudur: evlilik iyidir. Evlilik, Tanrı’nın insanlara yoldaşlık sağladığı önemli bir yoldur ve O’nu bu evlilikte onurlandırdıkça, O’nun zengin bereketini beklemekte haklıyız.

Bu makale Bilmeniz Gereken 5 Şey serisinin bir parçasıdır. Orijinal olarak Ligonier Hizmetleri blogunda yayınlanmıştır.

açar ve ikizlerin doğumuyla sonuçlanır. Bu doğumda, Perez’in Zerah’ın önüne geçmesiyle primogeniture (en büyük oğlun miras hakkı) ilkesi bir kez daha tersine döner. Daha sonra Yakup Yahuda’yı kutsayacak ve krallığın onun soyundan gelenlerle ilişkilendirileceğini söyleyecektir (Yar. 49:8-12). Bu kutsama yüzyıllar sonra Samuel’in zamanında görülmektedir (bkz. Mez. 78:67-72).