Hardal Tohumu ve Maya Benzetmeleri

Tanrı’nın Egemenliği, İsa’nın yeryüzündeki hizmetinin başlangıcından itibaren öğretisinde önemli bir yer tutmuştur (Matta 4:17; Markos 1:15; Luka 4:43). Yeryüzüne gelişinin Tanrı’nın Egemenliği’nin yaklaştığı anlamına geldiğini ilan etti. Dinleyicilerinin tam ortasında Tanrı’nın krallığının açılışını yapıyordu. Bu açılışa eşlik eden ve bunu gösteren mucizeler ve öğretişler vardı. Öğretişi farklı biçimlerdeydi, ama bunların başında dinleyicilerine krallığın doğası hakkında bir şeyler öğretmek için kullandığı benzetmeler geliyordu. Hardal tohumu (Matta 13:31-32; Markos 4:30-32; Luka 13:18-19) ve maya (Matta 13:33; Luka 13:20) benzetmeleri Tanrı’nın Egemenliği’nin gizemli ilerleyişi ve algılanamazlığı hakkında bir şeyler ortaya koyar. Sırayla her birine kısaca bakacağız.

İsa, Tanrı’nın Egemenliği’ni bir hardal tanesine benzetmiştir; bu tohumun ilk haliyle etkileyici son hali karşılaştırıldığında, Tanrı’nın Egemenliği’nin başlangıcı ve tamamlanması arasındaki ilerleyişi hakkında uygun bir örnek ortaya çıkmaktadır. Filistin’deki en küçük tohumlardan biri olan hardal tohumu, zaman içinde üç metreyi aşan boyuyla çalıya benzer bir ağaç oluşturacaktı. Küçücük tohum o kadar büyüyecekti ki, havadaki kuşlar onu yaşamaya elverişli bulacaklardı.

Bu tanım Babil Kralı Nebukadnessar’a kadar uzanır. Nebukadnessar rüyasında bir ağaç görmüştü, ağaç o kadar büyümüştü ki havadaki kuşlar içinde dinleniyordu. Ancak ağaç bir anda kesildi. Daniel’in yorumu, Nebukadnessar’ınki de dahil olmak üzere tüm insan krallıklarının yıkılacağını ortaya koydu (Dan. 4). Tanrı’nın krallığı farklıdır. Bu krallığın açılışı etkileyici olmasa da, son ve görkemli biçimine ulaşana kadar, göklerin kuşları dallarında yuva yapana kadar büyüyecektir (Hezek. 31:6).

İsa, dinleyicilerinin mesajı kaçırmaması için, Tanrı’nın krallığıyla ilgili hemen hemen aynı fikri açıklamak üzere başka bir benzetme anlatmıştır. Bu benzetmede bir kadın geçen haftanın hamurundan kalan mayayı üç ölçek unun içine saklar. Küçücük bir maya parçasının tüm hamur kütlesi üzerinde etkisi vardır. Tıpkı maya gibi, Tanrı’nın Egemenliği de küçük başlar ve tam etkisi ortaya çıkana kadar çoğu zaman gizli ve görünmezdir.

Bu ikiz benzetmeler İsa’nın birinci ve ikinci gelişleri arasında Tanrı’nın krallığının büyümesini göstermektedir. Bu benzetmelerde İsa, Tanrı’nın krallığını başlatma şeklinin, Mesihlik makamının ve krallığın gücü ve meşruiyeti konusunda herhangi bir şüphe uyandırmaması gerektiğini göstermiştir. Bu mütevazı açılış bir hata değildi; Tanrı tarafından planlanmıştı. John Calvin şöyle demiştir: “Rab saltanatını zayıf ve aşağılık bir başlangıçla açar, bunun açık amacı, beklenmedik ilerleyişiyle gücünün daha tam olarak gösterilebilmesidir.”

İsa bu benzetmeleri anlattığından beri, hardal tohumu kök salmış ve çiçek açmıştır. Mayalı ekmek katlanarak büyüdü. İsa’nın göğe yükselişinden sonra O’na ve izleyicilerine karşı çıkanlar, Yeruşalim’in ötesine geçmeden önce bebek kiliseyi susturmaya -ağacı kesmeye- çalıştılar. Ancak çabaları boşunaydı. Aslında onlar kestikçe ağaç daha da büyüdü. İstefanos’un şehit edilmesi bunun bir örneğidir, çünkü müjdeyi Yeruşalim’in ötesine, Yahudiye’ye, Samiriye’ye ve dünyanın öbür ucuna taşıyan bir dağılmayı hızlandırmıştır (Elçilerin İşleri 8:4). Kilisenin tarihi, İsa’nın, cehennemin kapılarının bile kilisesine karşı gelemeyeceğine dair vaadinin gerçekleşmesidir (Matta 16:18).

Ancak İsa’nın açılışını yaptığı krallık, tam ve nihai olarak tamamlanması için O’nun dönüşünü beklemektedir. Bu arada biz gözle değil imanla yürüyoruz (2Ko. 5:7). Bizler sarsılması mümkün olmayan bu krallığın yurttaşlarıyız (İbr. 12:28). Mesih Tanrı’nın krallığını tamamlamak üzere geri döndüğünde, hiç kimse onun yüceliğini inkâr edemeyecektir (Matta 25:31; Markos 14:62). Beden alan ve mütevazı bir mülkte doğan Kişi, krallığı tamamlamak için ihtişam ve yargı içinde geri dönecektir (1Se. 4:16; Vahiy 1:7). Sonunda Tanrı’nın konutu insanlarla birlikte olacaktır (Vahiy 21:3-4).

Bu makale İsa’nın Benzetmeleri serisinin bir parçasıdır. Orijinal olarak Ligonier Hizmetleri blogunda yayınlanmıştır.

açar ve ikizlerin doğumuyla sonuçlanır. Bu doğumda, Perez’in Zerah’ın önüne geçmesiyle primogeniture (en büyük oğlun miras hakkı) ilkesi bir kez daha tersine döner. Daha sonra Yakup Yahuda’yı kutsayacak ve krallığın onun soyundan gelenlerle ilişkilendirileceğini söyleyecektir (Yar. 49:8-12). Bu kutsama yüzyıllar sonra Samuel’in zamanında görülmektedir (bkz. Mez. 78:67-72).