Matta Müjdesi Hakkında Bilmeniz Gereken 3 Şey

Matta’nın Müjdesi’ndeki ilk ayet bize İsa’yla ilgili üç önemli şey anlatır ve bundan sonra anlatılacakların büyük bir kısmını özetler.

1. Matta Müjdesi, Mesih olan İsa hakkındadır.

Matta, “Mesih” İsa, yani Eski Antlaşma’da vaat edilen Meshedilmiş Kişi hakkındadır (1Sa. 2:10; Mez. 2:2; Dan. 9:25; ayrıca bkz. Mat. 1:16-18; 2:4; 16:16, 20; 22:42; 23:8-10). Matta’nın Müjdesi Eski Antlaşma’da açıklanan kurtuluş öyküsünü devam ettirir ve Yeni Antlaşma’ya giriş kapımızdır. Matta defalarca Eski Antlaşma’ya atıfta bulunur, hatta Eski Antlaşma’nın üslubuyla yazar.[1]

Ancak Matta bu öykünün bir devamı olmaktan çok daha fazlasıdır; bu öykünün gerçekleşmesidir – bu nokta büyük bir vurguyla belirtilmiştir. Matta on kez İsa’nın yaşamında olan bitenin peygamberlerin söylediklerinin gerçekleşmesi olduğuna işaret eder (Mat. 1:22; 2:15; 2:17; 2:23; 4:14; 8:17; 12:17; 13:35; 21:4; 27:9). Benzer şekilde, 8. ve 9. bölümlerde İsa’nın, halkına peygamberler tarafından vaat edilen şifa ve kurtuluşu getirmek için mutlak yetkiye sahip olduğunu gösteren on mucize vardır (Mat. 8:17, Yşa. 53:4’ten alıntı; krş. Yşa. 35:5). Matta bunu İsa’nın mucizelerini bildirirken kullandığı kendine özgü yöntemle vurgular: “halk arasında rastlanan her hastalığı, her illeti iyileştiriyordu” (Mat. 4:23; 9:35; 10:1). İsa’nın gücüne hiçbir şeyin engel olamayacağının altını çizmek istediği için, sadece “her hastalığı, her illeti” demek onun için yeterli değildi; bu yüzden, “halk arasında rastlanan her hastalığı, her illeti iyileştiriyordu” sıfatını iki kez tekrarlar. İsa’nın şifa vermesiyle bağlantılı olarak “Davut’un oğlu” unvanını sık sık kullanarak (Mat. 9:27; 12:23; 15:22; 20:30), O’nun krallığının halkı için tam bir bereket ve kurtuluş olduğunu ortaya koyar. Gerçekten de O meshedilmiş Kul’dur (Mat. 12:18-21, Yşa. 42:1-3’ten alıntı), Mesih’tir, uzun zamandır beklenen Mesih’tir, peygamberlerin önceden bildirdiği her şeyin gerçekleşmesidir.

2. Matta Müjdesi, Davut’un oğlu İsa hakkındadır.

İsa Mesih aynı zamanda Davut’un vaat edilen oğlu, krallığının sonu olmayacak Olan’dır (2Sa.7:13; Mez.89:3; Yşa.9:7). Matta O’nun kraliyet soyağacını verir (Mat. 1:2-17), İbrahim’den Davut’a, Davut’tan Babil’e sürgün sırasında Yekoniya ve kardeşlerine ve sonra Yekoniya’dan İsa’nın doğduğu Meryem’in kocası olan Davut oğlu Yusuf’a kadar üç kademede soyunu izler. Matta, iki kez bahsettiği Babil’e sürgüne özellikle dikkat çekerek (Mat. 1:11, 12), Tanrı’nın Davut’a verdiği vaatlerin Babil’e sürgünle sona ermediğini gösterir. Matta böylece 2. Krallar’ın son sözlerinden yola çıkarak, Davut’un soyunun (Sidkiya’nın beş oğlunun katledilmesine rağmen) Babil sürgünü sırasında Yekoniya (Yehoyakin de denir; Yer. 24:1; 2Kr. 24:6-17; 25:27-30) aracılığıyla korunduğunu söyler. İkinci Krallar, Yehoyakin’in hapisten çıkarıldığını ve Babil’deki diğer tüm kralların üzerinde bir mevki verildiğini söyleyerek Mesih’in hükümdarlığını önceden bildirerek sona erer. Matta bu bölümün gerçekleşmesiyle, Davut oğlu İsa’ya gökte ve yeryüzünde tüm yetkinin verildiğini anlatarak sona erer (Mat. 28:18).

3. Matta Müjdesi, İbrahim’in oğlu İsa hakkındadır.

Matta bize İsa’nın İbrahim’in oğlu olduğunu söyler; bununla sadece İsa’nın İbrahim’in soyundan geldiğini değil, İbrahim’in vaat edilen soyu olduğunu, yeryüzündeki tüm ulusların aracılığıyla kutsanacağı Kişi olduğunu kasteder (Yar. 22:18; 26:4). İsa’nın getirdiği kurtuluşun bu “tüm uluslara” erişimi, soyağacında (Mat. 1:2-6) dört kadından bahsedilerek çok ince bir şekilde tanıtılır: üçü Yahudi olmayan (Tamar, Rahav ve Rut) ve sonuncusu Yahudi olmayan birinin karısı (Hititli Uriya, 2Sa. 11:3). İsa’nın doğumundan sonra, Tanrı’nın Yahudi olmayan yıldız bilimcileri bir yıldız aracılığıyla Yahudilerin Kralı olarak doğan Kişi’ye tapınmaya çağırdığını görürüz (Mat. 2:1-12, Yşa. 60:1-7’ye atıfta bulunur). Bu Kral’ın halka yönelik hizmetine başlama zamanı geldiğinde, bu “[öteki] ulusların yaşadığı Celile’de” yapılır, çünkü O’nun getirdiği kurtuluş “bütün ulusların” kurtuluşudur (Mat. 4:12-17, Yşa. 9:1-2’yi yerine getirir).

İsa’nın ilk mucizeleri arasında Romalı bir yüzbaşının uşağını iyileştirmesi (Mat. 8:5-13) ve daha sonra bir cin tarafından ağır bir şekilde zulüm gören Kenanlı bir kadının kızını iyileştirmesi (Mat. 15:21-28) vardır. Dört bin kişinin doyurulması (Mar. 7:31’de Celile Denizi’nin doğu yakasındaki Dekapolis’te olduğu belirtilir) İsa’nın beş bin kişinin doyurulmasıyla Yahudiler için yaptığını Yahudi olmayanlar için de yaptığını gösterir (Mat. 14:13-21; 15:32-38). Zeytin Dağı’ndaki Söylev’de İsa, son gelmeden önce krallığın müjdesinin tüm uluslara bir tanıklık olarak tüm dünyada duyurulması gerektiğini açıklar (Mat. 24:14). Kitap, İsa’nın Havarilerine tüm ulusları öğrenci olarak yetiştirmelerini buyurmasıyla sona erer; bu da İbrahim’e verilen vaadin tamamlanmasına işaret eder (Mat. 28:18-20). İsa Mesih’tir, Davut’un oğludur ve İbrahim’in oğludur – bunlar Matta Müjdesi hakkında bilmeniz gereken üç şeydir.

[1] Örneğin, Matta Grekçe idou sözcüğünü altmıştan fazla kez kullanır. Grekçe Eski Antlaşma’da binden fazla kez geçer ve İngilizcede (KJV, ESV, vb.) genellikle “işte” olarak çevrilir, ancak bazen başka sözcükler de kullanılır. Luka da benzer şekilde yazar, ancak Markos ve Yuhanna bunu bu kadar sık kullanmaz. NIV okuyucuları dikkat: Bu İngilizce versiyonda bu sözcük sık sık atlanır, çünkü günümüzde bu şekilde konuşmak pek yaygın değildir. Ancak Matta ve Eski Ahit bu şekilde konuşur: Kutsal Kitap’ın bir noktaya vurgu yapma yollarından biridir. Matta böylece Eski Antlaşma’nın dilinin ruhuna ne kadar derinden nüfuz ettiğini gösterir. Bu sözcüğü ilk kez kullanışının (1:20), Eski Antlaşma’dan yaptığı bir alıntıdan hemen önce geldiğine dikkat edin (1:23). NIV her iki yerde de sözcüğü atlar.

Bu makale Bilmeniz Gereken 3 Şey serisinin bir parçasıdır. Orijinal olarak Ligonier Hizmetleri blogunda yayınlanmıştır.

açar ve ikizlerin doğumuyla sonuçlanır. Bu doğumda, Perez’in Zerah’ın önüne geçmesiyle primogeniture (en büyük oğlun miras hakkı) ilkesi bir kez daha tersine döner. Daha sonra Yakup Yahuda’yı kutsayacak ve krallığın onun soyundan gelenlerle ilişkilendirileceğini söyleyecektir (Yar. 49:8-12). Bu kutsama yüzyıllar sonra Samuel’in zamanında görülmektedir (bkz. Mez. 78:67-72).