Cennet Hakkında Bilmeniz Gereken 5 Şey

Müziklerden filmlere, kitaplardan daha fazlasına kadar, cennet hem kilisede hem de dünyada insanları büyüleyen bir temadır. Ancak diğer ruhsal konularda olduğu gibi, cennet kavramıyla ilgili de pek çok kafa karışıklığı vardır. Oysa bize gerçeği yalnızca Kutsal Yazılar verir. İşte cennet hakkında bilmeniz gereken beş şey.

1. Cennet, bir yerdir.

Elçilerin İşleri 1:6-11 bize İsa’nın göğe yükseldiğini söyler, bu da O’nun bir yerden (yeryüzünden) başka bir yere (göğe) hareket ettiğini gösterir. Ayrıca, İsa’nın dirilişinden sonra, Kutsal Ruh tarafından yüceltilmiş olsa bile, fiziksel bir insan bedenine sahip olmaya devam ettiğini biliyoruz (Yu. 20:24-29; 1.Ko. 15). Fiziksel nesneler zaman ve mekân içinde yer alırlar; başka bir deyişle, belirli bir yerde konumlanmışlardır. Son gün İsa son dirilişi ve yargıyı getirmek üzere gökten (cennetten) inecek (1.Se. 4:16). Fiziksel, yüceltilmiş bedeni bir yerden (cennetten) başka bir yere (yeryüzüne) hareket edecektir.

2. Cennet, Tanrı’nın tahtının bulunduğu yerdir.

Mezmurlar sık sık cennetten Tanrı’nın tahtının bulunduğu yer olarak söz eder (Mez. 9:7; Mez. 11:4; Mez. 103:19). Tanrı ruh olduğu ve fiziksel bir bedeni olmadığı için (Yu. 4:24), bunun bir dereceye kadar Tanrı’nın özel hükümran varlığını en güçlü şekilde cennette hissettirdiğini gösteren bir mecaz olduğunu anlıyoruz. Ancak, Tanrı’nın fiziksel bir bedeni olmadığını söylemek tam olarak doğru olmayacaktır. İki bin yıldan daha uzun bir süre önce vücut bulmasından (beden almasından) bu yana, Tanrı Oğlu fiziksel bir bedene sahiptir, çünkü bu beden İsa Mesih’in tek Tanrısal kişiliğinde Tanrısal doğayla birleşmiş olan insan doğasının bir parçasıdır. Bu, vücut bulmadan bu yana, Tanrı’nın tahtına yapılan atıfların çoğunun Mesih’in yüksekte oturduğu gerçek bir yer olarak yorumlanabileceği anlamına gelir (örneğin, bkz. Ef. 1:20; İbr. 1:1-3). Bu taht aslında Mesih’e sonsuza dek vaat edilen Davut’un krallığının tahtıdır (Lu. 1:32-33). Başka bir deyişle, Tanrı Mesih’te Davut’un krallığını kendi Krallığı yapmıştır.

3. Cennet, imanlıların ruhlarının öldüklerinde gittikleri yerdir.

Pavlus Filipililer 1:23’te öldüğünde “Mesih’le birlikte” olacağını öngörmüştür. İsa’nın şu anda cennette olduğunu bildiğimize göre, bu Mesih’e inananların öldüklerinde O’nunla birlikte cennete gidecekleri anlamına gelmelidir. Benzer şekilde, 2. Korintliler 5:6-8 ayeti “bedenden uzakta” olmanın “Rab’bin yanında” olmak olduğunu söyler. Yine, eğer Rab İsa Mesih şu anda cennetteyse, o zaman öldüğümüzde biz de cenneteyiz. Özellikle, “bedenden uzak” olan ruhlarımız, dirilişi beklerken sürekli bilinçli bir varoluşun tadını çıkaracağımız cennete gider. “İmanlıların ruhları, ölümlerinde kutsallıkta yetkin kılınır ve hemen yüceliğe erişirler ve bedenleri hala Mesih’te birleşmiş olarak,  dirilişe kadar mezarlarında dinlenirler” (WKK 37).

4. Cennet, imanlıların şu anda Mesih’le birlikte oturdukları yerdir.

Kutsal Kitap, imanlıların ruhlarının öldüklerinde Mesih’le birlikte cennete gideceği konusunda açık olsa da Hristiyanların zaten Tanrı’yla birlikte “Mesih’le birlikte göksel yerlerde” oturduklarını söyleyen ayetler de vardır (Ef. 2:6). Henüz vefat etmemiş olan imanlılar şu anda yeryüzünde olduklarına göre, bu olgusal bir gerçeklik olmalıdır. Başka bir deyişle, şu anda fiziksel olarak cennette bulunmasak da fiilen oradayız. Deneyimlerimizde bunun tam olarak farkına varmamış olsak bile, kendimizi zaten İsa’nın yanında hüküm süren ve egemenlik süren biri olarak görmeliyiz. Bu kutsallaştırılma için büyük bir teşviktir. Henüz ulusların üzerinde hüküm sürmüyor olabiliriz, ama Mesih’le birlikte günahın ve İsa’nın çarmıhıyla silahları alınan diğer yönetimlerin ve hükümranlıkların üzerinde oturuyoruz (bkz. Kol. 2:13-15). Romalılar 6:12 bize “günahın ölümlü bedenlerinizde egemenlik sürmesine izin vermeyin” dediğinde, Kutsal Ruh’un gücüyle bu buyruğa gerçekten itaat edebiliriz. Günahın üzerimizde gerçek bir egemenliği yoktur ve ancak biz ona izin verdiğimiz ölçüde böyle bir egemenlik kurar. O hâlde günahın içimizde hüküm sürmesine izin vermeyelim.

5. Cennet, sonsuza dek var olmayacaktır.

İsa’nın tahtında oturduğu ve ölmüş olan imanlıların O’nun varlığından zevk aldığı şu anki göksel mekân, tarihin tüm kapsamı açısından sadece geçicidir. Vahiy 21:1-22:5 ayetlerinde açıklandığı gibi, Tanrı bir gün “yeni bir gök ve yeni bir yeryüzü” getirecektir. Gök ve yer yeniden birleşecek ve biz orada sonsuza dek Yaratıcımız’la birlikte, O’nu yüz yüze görerek yaşayacağız. Nihai umut, yaratılışın yok edilmesi değil, tamamen yenilenmesi ve yeniden kurulmasıdır (ayrıca bkz. Yşa. 65:17-25; 2.Pe. 3:13).

Bu makale orijinal olarak Ligonier Hizmetleri blogunda yayınlanmıştır. Bu yazı “Bilmeniz Gereken 5 Şey” serisinin bir parçasıdır.

açar ve ikizlerin doğumuyla sonuçlanır. Bu doğumda, Perez’in Zerah’ın önüne geçmesiyle primogeniture (en büyük oğlun miras hakkı) ilkesi bir kez daha tersine döner. Daha sonra Yakup Yahuda’yı kutsayacak ve krallığın onun soyundan gelenlerle ilişkilendirileceğini söyleyecektir (Yar. 49:8-12). Bu kutsama yüzyıllar sonra Samuel’in zamanında görülmektedir (bkz. Mez. 78:67-72).