Mesih’in Halkı

İsa çarmıhtaki son saatine doğru yaklaştığında, dünyada olan öğrencilerini zaten sevmiş olduğundan, onları “sonuna kadar da sevdi.” (Yu. 13:1). Yuhanna’nın, İsa’nın öğrencilerinin ayaklarını yıkadığı ve onlara arınmayı öğrettiği (1-20. ayetler), onları yaklaşan ayrılışı konusunda cesaretlendirdiği (13:31-16:33) ve ardından genellikle Başkâhinlik Duası olarak bilinen duayı ettiği (17:1-26), İsa’nın yeryüzündeki yaşamının son akşamını çevreleyen olayları anlatmaya başlar. İsa’nın kendi ölümüyle ve Tanrı’nın günaha karşı gazabını yüklenmenin yorucu beklentisiyle yüzleşirken bile öğrencilerine çobanlık etmekten vazgeçmemesi son derece dikkat çekicidir.

İSA’NIN DUASI VE GÖREVİ

Duanın başlangıç ayetlerinden sonra (Yu. 17:1-5), bunu takiben gelen ayetlerin çoğu İsa’nın her yerdeki öğrencilerine yoğunlaşır. Yaşamının bu son gecesinin temalarına uygun olarak, İsa dikkatini halkı üzerinde yoğunlaştırır. Bu, İsa’nın Yuhanna’da halkını kurtarma görevinden ilk kez söz edişi değildir. Daha önce, Kefernahum’daki havrada yaptığı Yaşam Ekmeği Konuşması’nda İsa, göklerdeki Babası’nın isteğini yerine getirmek için geldiğini, bunun da Baba’nın kendisine verdiği kişilerden bir kişiyi bile kaybetmeyip, her birini son günde diriltmeyi içerdiğini açıklar (6:38-40). Zira imanla Mesih’e gelen herkes sonsuz yaşama kavuşacak ve Baba’nın Mesih’e verdiği herkes O’na gelecektir (37. ayet).

BELİRLİ BİR HALK İÇİN DUA

İsa’nın Yuhanna 17’deki duası Yuhanna 6’da açıklanan göreviyle uyumludur. Duasını özellikle kendi halkı üzerine odaklar (17:9): İsa dünyanın geneli için değil, özellikle Baba’nın Kendisine verdiği kişiler için dua eder. Yuhanna’nın okuyucuları, İsa’nın kendisine verilen hiç kimseyi kaybetmemesinin Baba’nın isteği olduğunu zaten bilirler; bu yüzden İsa’nın duası Baba’nın isteğine uygundur. 1. Yuhanna’da Elçi, Tanrı’nın isteğine göre bir şey dilersek, O’nun bizi işittiğini biliriz diye yazar (5:14-15). Kuşkusuz bu, tanrılığı nedeniyle duaları işitilen Mesih’in Kendisi için de geçerlidir (İbr. 5:7). Sonsuz yaşam İsa’ya iman eden herkese karşılıksız olarak sunulur (Yu. 3:16-17), fakat İsa’yı reddetmek mahkûmiyet altında kalmaktır (18. ayet). İsa, Mesih’e iman ederek İbrahim’in gerçek çocukları olanlar (8:56) ile dünyadan olanlar (23-24. ayetler) –İbrahim’in sadece fiziksel çocukları olan (37, 39. ayetler) ancak babaları aslında şeytan olanlar (38, 41, 44. ayetler)– arasında ayrım yapar. İsa,  göksel Babası’nı açıklar (5:19-30; 8:28, 38, 49), ki İsa’nın göksel Babası, Mesih aracılığıyla İsa’ya iman eden herkesin de Babası’dır (20:17).

İsa bu nedenle özellikle öğrencileri için dua eder, çünkü onlar Baba’ya aittirler (17:9). Bunun da ötesinde, Baba’nın sahip olduğu her şey Oğul’a verildiği için (5:26-27), Baba’ya ait olan herkes Oğul’a da aittir (17:10). 17:9-10’un mantığını çözmek gerekirse, İsa öğrencileri için özellikle dua eder, çünkü onlar Baba’ya ve Oğul’a aittirler. Bunlar İsa’nın hizmeti boyunca koruduğu öğrencileridir, bir tek ihanet eden Yahuda yoldan çıkmıştır ve bu da Kutsal Yazılar’ı yerine getirmek içindir (12. ayet). İsa koyunlarını seven ve koyunları yaşasın diye canını feda eden İyi Çoban’dır (10:10-11). Bu ifadenin özünde bir ayrım vardır: İyi Çoban herkes için ayrım gözetmeksizin canından vazgeçmez, bunu sadece kendi koyunları için yapar. Nitekim, İsa’nın belirli bir halka odaklanan duası, Yuhanna Müjdesi boyunca belirli bir halka odaklanmasıyla tutarlıdır.

DUA VE YAKLAŞAN AYRILIK

İsa, halkı için de dua eder çünkü yüceltilme saati –Yuhanna’da Oğul’un ölümü, dirilişi ve göğe yükselişiyle “yüceltilmesi” anlamına gelir– yaklaşmıştır. O’nun ayrılışı yakındır. İsa dünyadan değildir ve göğe doğru yola çıkmaktadır (17:11). Öğrenciler muhafaza edilmelidir, çünkü dünya kötü olanın pençesindedir (1.Yu. 5:19). Bu nedenle İsa, öğrencilerinin kötü olandan korunmaları için dua eder (Yu. 17:15). 1. Yuhanna 5:18-19’da İsa’nın kendisinin öğrencilerini kötü olandan koruduğunu okuruz. Bu, İsa’nın öğrencilerinin “[kötü olandan]” (Mat. 6:13) kurtarılması için dilekte bulunan Rabbin Duası’nda da göz önünde bulundurulabilir. Şeytan, Tanrı’nın çocuklarına karşıdır, bu nedenle İsa’nın bu dünyanın hükümdarını kovduğunu (Yu. 12:31) ve Şeytan’ın işlerini yok etmeye geldiğini (1.Yu. 3:8) bilmek teşvik edicidir. İsa bizim yerimize Şeytan’ın hakkından geldiği için bizi kötülükten uzak tutar. İsa’nın itaati İsa’nın duasının arka planında yer alır ve İsa daha önce Kendisine verilen işi tamamladığını belirtir (Yu. 17:4).

AYRILIK VE SEVİNÇ

İsa’nın gidişi öğrencileri için sevinç anlamına da gelir (Yu. 17:13), çünkü İsa yüceltilecek ve öğrencileriyle birlikte olması için Kutsal Ruh’u, yani Paraklit’i gönderecektir (14:16, 26; 15:26; 16:7). Onları öksüz bırakmayacaktır (14:18). Kutsal Ruh’un dökülmesi İsa’nın olmayışının değil, zaferinin bir işaretidir. Bu aynı zamanda öğrencilerin sevinmesi için de bir sebeptir (28. ayet; 16:20-24). Kutsal Ruh öğrencileri bütün gerçeğe yönlendirecektir ve başka yerlerde Ruh’un Tanrı’nın halkını birlik uğruna hizmet için donattığını biliyoruz (Ef. 4:1-16). İsa ayrılıyor olsa da öğrencilerini sevinçleri tam olsun diye Kendisi’nde kalmaya devam etmeleri için teşvik eder (Yu. 15:11; 1.Yu. 1:3-4). Bunu, O’nun sözlerinde kaldıkları sürece yapabilirler (Yu. 15:7; 17:14). Parçaları bir araya getirdiğimizde, İsa ayrılıyor olsa da Kutsal Ruh’un devam eden işi aracılığıyla O’nunla paydaşlığımızı –O’nunla birliğimizi– sürdürebileceğimizi söyleyebiliriz.

TANRI’NIN ADIYLA KORUNMAK

İsa özellikle öğrencilerinin Tanrı’nın adıyla korunmaları için dua eder (Yu. 17:11). “Onları bana verdiğin kendi adınla koru ki” (vurgu eklenmiştir) ricası, öğrencilerin korunduğu Tanrı’nın adının gücüne ya da belki de öğrencilerin Tanrı’nın adını taşıyan ve O’nun karakterine sadık kalması gereken kişiler olarak tanımlanmasına atıfta bulunuyor olabilir. Bu korumanın amacı 17:11’de açıkça belirtilmiştir: öğrencilerin Baba ve Oğul’un birliğini yansıtacak şekilde bir olmaları. Öğrenciler dünya tarafından damgalanmak yerine, Tanrı tarafından damgalanmalı ve Tanrı’nın adıyla korunmalıdır. Benzer şekilde, öğrencilere Tanrı’nın Sözü emanet edilmiştir (14. ayet) ve O’nu sevenler O’nun buyruklarını yerine getireceklerdir (14:15). İsa’yı reddedenler O’nun Sözü’nü de reddederler (8:37). Bu konuda da gerçek öğrencilerle dünya arasındaki farkı görürüz.

DÜNYADA OLUP, DÜNYADAN OLMAMAK

Öğrenciler, Tanrı’nın adıyla korunmalıdır çünkü dünyada yaşamalarına rağmen dünyaya ait değildirler. Bu açıdan öğrenciler, dünyada olan ama dünyadan olmayan İsa’nın Kendisi’ni yansıtırlar (Yu. 17:14-16). İsa yukarıdan gelmiştir; bu dünyadan değildir (3:31; 8:23). Bu nedenle, bu dünya İsa’dan nefret etmiştir. Bu gerçek göz önüne alındığında, İsa’nın öğrencileri dünyanın da kendilerinden nefret ettiğini keşfettiklerinde şaşırmamalıdırlar (15:18-19; 17:14). Dünya aynı anda hem Tanrı’nın sevgisinin bir nesnesidir (3:16; 12:46) hem de Tanrı’ya karşı sürekli bir karşıtlık içindedir (7:7). Öğrenciler bu dünyada tuz ve ışıktırlar; kendilerini dünyadan soyutlamamalı (aslında soyutlayamazlar) ve bu dünyada yaşamaya devam etmelidirler. Ancak yine de bu dünyanın dışından seçilmişlerdir (15:19). İsa öğrencilerine bu dünyanın tıpkı kendisi için olduğu gibi onlar için de sıkıntı getireceğini söyler; fakat aynı zamanda cesaretlenebilirler, çünkü Mesih dünyaya galip gelmiştir (16:33).

UYGULAMA

İsa’nın öğrencileri için ettiği dua sadece geçmişteki öğrencilerle ilgili tarihsel bir kayıt değildir; bugün için teşvik sağlayan canlı bir Söz’dür. İsa’nın duası (ve Veda Söylevleri’nde yaptığı açıklamaların çoğu) doğrudan doğruya ilk öğrencilerine yöneliktir. Ancak İsa’nın duası aynı zamanda çekirdek öğrencilerin ötesindeki öğrenci silsilesinin de söz konusu olduğunu açıkça ortaya koymaktadır. İsa hem ilk öğrencileri hem de ilk öğrencilerin tanıklığı aracılığıyla imana gelecek olanlar için dua eder: “Yalnız onlar için değil, onların sözüyle bana iman edenler için de istekte bulunuyorum” (Yu. 17:20). Dolayısıyla bu duanın bakış açısı, Kutsal Yazılar’da kaydedilen Elçisel miras da dahil olmak üzere, Elçisel tanıklık ve onun mirası aracılığıyla imana gelen tüm öğrencileri kapsar. Zira İsa bu öğrencilere, onlara İsa’nın öğrettiği her şeyi hatırlatacak olan Kutsal Ruh’u göndereceğini vaat etmiştir (14:26; 15:26-27). Elçiler kilisenin temelini oluşturduklarından (Ef. 2:20), İsa’nın öğrencilerinin güvenliği için yaptığı dua, sonraki tüm öğrenci kuşaklarını da kapsamaktadır.

Bu dua, ve günümüz öğrencileri için önemi, uygulama açısından zengindir.

Birincisi, İsa öğrencilerini tanır. İsa sadece ilk yüzyıldaki öğrencilerini değil, Kendisi’ne ait olan herkesi tanır. Daha sonra iman edecek olanlar için dua ettiğinde, bu dua bugünkü tüm imanlıları da kapsamaktadır. İsa bu duasında günümüzdeki öğrencilerini de göz önünde bulundurmuştur. İyi Çoban olarak İsa, sesini duyacak olan diğer koyunlardan da söz eder (Yu. 10:16). Kutsal Kitap Tanrı’nın önbilgisinden kişisel terimlerle bahseder: kurtuluş için önceden bilinen insanlardır (Yer. 1:5; Rom. 8:29; Gal. 1:15). Yuhanna Müjdesi, başlangıçta Tanrı’nın Sözü olarak Tanrı’yla birlikte olan İsa’nın tanrısallığından açıkça bahseder (Yu. 1:1). Tanrı’nın ilahî Oğlu olarak İsa, Baba’nın Kendisi’ne verdiği kişiler de dahil olmak üzere her şeyi bilir (5:19-23; 6:39-40).

İkinci olarak, İsa yüzyıllar boyunca tüm öğrencilerini tanımakla kalmaz, onlar için dua da eder. Yuhanna 17’de gelecekteki öğrencileri için dua etmiştir. İlk öğrencileri için, kilisenin temelinin bir parçası olarak hizmet edebilsinler diye korunmaları yönünde dua etmiştir (bkz. Ef. 2:20). Bu ilgi ve şefkat, İsa’nın Luka’da benzer bir bağlamda Petrus’a söylediği sözlerde de görülür:

“Simun, Simun, Şeytan sizleri buğday gibi kalburdan geçirmek için izin almıştır. Ama ben, imanını yitirmeyesin diye senin için dua ettim. Geri döndüğün zaman kardeşlerini güçlendir.” (Lu. 22:31-32)

Burada İsa’nın duasının etkili olduğundan emin olabiliriz: Şeytan, Petrus’u buğday gibi kalburdan geçirmeyi (yani imanının zayıflamasını) başaramamıştır. Bu dua Petrus’tan daha çok kişiyi etkiler, çünkü Petrus düştükten sonra eski hâline döndüğünde (Yu. 21:15-17), o da kardeşlerini güçlendirecektir. Hep birlikte, Ruh’un gücüyle dünyayı alt üst edecekler (Elç.17:6), Mesih’in Müjdesi’ni, zapt edilemeyen fakat dünyanın dört bir yanına yüzyıllar boyunca ulaşan iyi haberi yayacaklardır. İsa’nın duasının ve Petrus ve kardeşlerinin etkisi bugün dünyanın dört bir yanındaki Hristiyanların varlığında görülmektedir.

Üstelik İsa sadece o zamanlar bizim için dua etmekle kalmamış, bugün de cennette bizim için başkâhin olarak hizmet etmeye devam etmektedir. İsa gerçekten çarmıha gerildi fakat ölümden gerçekten dirildi ve göğe gerçekten yükseldi. O ölmemiştir, fakat yücelikteki görkemli yerinde yaşamakta ve hüküm sürmektedir. O’nun dirilişi, kurban edilişinin etkili olduğunu kanıtlamaktadır. Pavlus Romalılar 8:34’te İsa’nın bizim için aracılık etmeye devam ettiğini belirtir. Aynı şekilde İbraniler de İsa’nın her zaman Tanrı’ya yaklaşanlara aracılık etmek için yaşadığını söyler (İbr. 7:25). Bu, göksel tapınakta her zaman var olan, süregelen, kişisel bir aracılıktır ve O’nun her şey için bir kez yaptığı ve süregelen başkâhinlik işi sayesinde lütuf tahtına cesaretle yaklaşabiliriz, çünkü göklerde Yüce bir Başkâhinimiz vardır (İbr.  4:14-16).

Üçüncü olarak, İsa’nın öğrencileri güvendedir. İsa, Babası’nın isteğini yerine getirmek için gelmiştir ve bu isteğin içinde halkından hiç kimseyi kaybetmemek de vardır. Baba’nın Kendisi’ne verdiği herkese sonsuz yaşam vermek için geldi (Yu. 6:38-40) ve gerçek öğrencilerinden hiçbirini kaybetmeyerek işini tamamladı (17:4, 12). Çoban vurulduğunda ve koyunlar dağıldığında bile (16:32; bkz. Zek. 13:7), Çoban ayağa kalktı ve koyunlarını yanına topladı, Ruh’u döktü ve yeniden bir araya gelmiş bir halka hükmetti. Böylece sadece öğrenciler değil, kilisenin kendisi de güvende olur. Birçok düşman kiliseye saldırsa da, kilise Kaya üzerine inşa edildiği için sağlam duracaktır. Ölüm nasıl kilisenin kurucusunu alt edemediyse, kilisenin kendisi de ölüm tarafından alt edilemeyecektir (Mat. 16:16-21). Zira diri Rab kilisenin üzerinde Kral olarak hüküm sürmektedir. Mesih zaten her şeye galip gelmiştir (Ef. 1:20-23) ve sonunda her şey O’nun ayaklarının altına serilecektir (1.Ko. 15:20-28).

SONUÇ Bu nedenle Mesih’i izleyen herkes bugün dünyada cesaretle yaşasın. Çünkü Kurtarıcımız, koyunları için canını veren ve onların kurtuluşunu sağlayan İyi Çoban’dır. O bizi adımızla tanır. O’nun kâhinlik kaygısı geçmişte kalmamıştır, aksine bize lütuf tahtına güvenle yaklaşmamız için bir yol sağlamaya devam etmektedir. O bizim zayıflığımızı bilir ve ayartıldığımızda bize yardım edebilir. Biz O’nu aramadan önce O bizi aramıştır. İmanımız bazen zayıf olabilir, ama güçlü bir Kurtarıcı’ya aitiz. O da bizim için dua etmiştir.

Bu makale orijinal olarak Ligonier Hizmetleri Table Talk Magazine blogunda yayınlanmıştır.

açar ve ikizlerin doğumuyla sonuçlanır. Bu doğumda, Perez’in Zerah’ın önüne geçmesiyle primogeniture (en büyük oğlun miras hakkı) ilkesi bir kez daha tersine döner. Daha sonra Yakup Yahuda’yı kutsayacak ve krallığın onun soyundan gelenlerle ilişkilendirileceğini söyleyecektir (Yar. 49:8-12). Bu kutsama yüzyıllar sonra Samuel’in zamanında görülmektedir (bkz. Mez. 78:67-72).