İsa Petrus'u koyunlarını güderek kendisine olan sevgisini göstermeye çağırır. Bu metinden öğrenmemiz gereken ilk şey, Tanrı halkının Mesih'in koyunlarından oluştuğudur.

İman, Hristiyanlığın merkezindedir. Yeni Antlaşma insanları tekrar tekrar Rab İsa Mesih'e iman etmeye çağırmaktadır. İnanılması gereken belirli bir içerik bütünü vardır ve bu da dini faaliyetimizin bir parçasıdır.

Kutsal Yazılar'ın ilk cümlesi, diğer her şeyin üzerine kurulduğu tasdiki ortaya koyar: "Başlangıçta Tanrı gökleri ve yeri yarattı" (Yar. 1:1). Kutsal Yazılar'ın bu ilk cümlesinde üç temel nokta tasdik edilmektedir

Kendimizi diri kurbanlar olarak Tanrı'ya vermeliyiz. Bu, zamanımızı, enerjimizi ve tüm benliğimizi ibadet ve şükran eylemleri olarak O'na vermemiz gerektiği anlamına gelir.

Tarihsel bakımdan hem Roma Katolikliği hem de Protestanlık günahın derecelerinin bulunduğunu kabul etmiştir. Roma Katolik Kilisesi ölümcül ve küçük günahlar arasında bir ayrım yapar.

Sınırlı kefaret öğretisi ("mutlak kefaret" ya da "belirli kefaret" olarak da bilinir) Mesih'in kefaretinin (kapsamı ve amacı bakımından) seçilmişlerle sınırlı olduğunu; İsa'nın dünyadaki herkesin günahlarına kefaret etmediğini ifade eder.

İnsanlar genellikle cennette her şeyin nasıl olacağına dair sorular sorarlar. Neye benzeyeceğiz? Birbirimizi tanıyacak mıyız? Öldüğümüz zamanki yaşımızda mı görüneceğiz?

İnsan doğası ile ilahi doğanın birleşimini nasıl anlamalıyız? Kutsal Kitap, beden almada Üçlü-Birlik'in ikinci kişisinin Kendisine bir insan doğası edindiğini söyler.

Tanrı en özgür olandır; yani O'nun özgürlüğü sınırsızdır. O egemendir. Tanrı'nın egemenliğine en sık yapılan karşı çıkış, eğer Tanrı gerçekten egemense, o zaman insanın özgür olamayacağıdır.